Een bijzonder gebaar
Eerder dit jaar stond ik op de kunstmarkt in Voorburg. Zoals ik al eens vaker heb geschreven is een kunstmarkt vooral heel erg leuk om te doen vanwege de mensen die je ontmoet. In Voorburg ontmoette ik Jocelyne. Ze zag mijn koeien en vond ze mooi. Ik gaf haar mijn kaartje, in de hoop dat ze ook mijn site zou bekijken.
Dat deed ze en ze nam zelfs de moeite om me een schriftelijke reactie te sturen via mijn site. Ze vertelde hoe mijn schilderijen haar terugbrachten naar haar jeugd in Frankrijk, waar ze tijdens vakanties regelmatig de boer mocht helpen met de koeien.
Als iemand reageert schrijf ik altijd een berichtje terug. Zo ontstond een e-mail briefwisseling en ik nodigde haar uit mijn atelier te bezoeken. Het was een gezellige ontmoeting en ik gaf Jocelyne ansichtkaarten mee van enkele van mijn schilderijen. Ze zou in de zomer naar haar huis in Frankrijk gaan en vertelde dat ze van plan was de kaarten aan de mensen te laten zien die ze uit haar jeugd kende.
Na haar vakantie nam ze weer contact met me op en zei dat ze een verrassing voor me had. Ik wist niet goed wat ik kon verwachten, maar ik ben nieuwsgierig van aard, dus we spraken af in een gezellig koffietentje in het centrum van Delft. De verrassing overtrof mijn verwachtingen. Jocelyne liet me zien wat ze met de kaarten had gedaan. Ze zaten netjes in een fotomapje en hiermee was ze langs enkele van haar vrienden en bekenden gegaan in Nederland en Frankrijk. Ze vroeg hen om een reactie te schrijven in een klein schrijfboekje. Vervolgens heeft ze al deze reacties overgetypt; de Franse reacties heeft ze zelfs voor me vertaald. Dit was netjes verpakt met een lintje eromheen. In totaal heeft ze 20 reacties verzameld!
Ik heb alle reacties netjes in mijn eigen gastenboek geplakt dat ik altijd bij een expositie neerleg.
Als kers op de taart stuurde ze me ook nog een groot aantal foto's van prachtige Franse koeien. Wie weet komt daar nog eens een schilderij uit voort.
Jocelyne, hartelijk bedankt voor dit bijzondere gebaar!